ქართველი ემიგრანტი ლევან ჰაუსე ევროაში სწავლასა და ცხოვრებაზე წერს. როგორც ის ამბობს, ევროპაში ხელახლა დაიბადა და გაიცნო საკუთარი თავი და არსად წასვლას არ აპირებს.

,,თინეიჯერი წამოვედი ევროპაში სასწავლებლად ორი ჩემოდნით.

დღემდე აქ ვარ და ჯერჯერობით არ ვაპირებ აქედან წასვლას.

რატომ?

იმიტომ, რომ:

- აქ ქვეყანა, კონკრეტულად გერმანია მე ყველა ეტაპზე ზურგს მიმაგრებს

- საქართველოში, რადგან უფასოზე გავდიოდი ჩაწყობის გარეშე, ბოლო მისაღებ გამოცდაზე ჩაჭრა გადაწყვიტა კორუმპირებულმა პროფესორმა, დამაკლო ორი ქულა, მაინც მოვხვდი უფასოზე!

- გერმანიაში სწავლის დროს სტიპენდია დამენიშნა. მანამდე პროფესორმა ასისტენტად ამიყვანა ხელფასით (რომ ნახა, რომ მის სემინარზე სამსახურის მერე დაღლილი ვიჯექი), პლუს უამრავი შეღავათი მქონდა, როგორც სტუდენტს.

- შედეგი: ჩემი საქმის პროფესიონალი ვარ

- ყოველთვის მქონდა სამსახური და თუ არ მქონდა, ჩემი ბრალი იყო ბოლომდე.

- ევროპა დიდი ოჯახია! გერმანიიდან იტალიაში ისე გადავცხოვრდი სასწავლებლად, თითქოს მეზობელ ქუჩაზე გადავსულიყავი.

- სამედიცინო დაზღვევა მიხდის აბსოლუტურად ყველაფერს (გარდა ესთეტიკური მედიცინისა, ამასაც გააჩნია)

- ყველა პრეპარატი ერთნაირად ხარისხისნია

- “საქმის ჩაწყობა” - არც კი ითარგმნება გერმანულად (თუმცა კორუფცია რაღაც დონეზე არის, ბუნებრივია)

- არც “საქმის გარჩევა”

- არც “ბოზი მამიდა”

- არც “ჩემი დედა შევე@ი”

- სტუდენტობისას ძვირი ტელეფონი თუ ტანსაცმელი მართლა გოიმობად ითვლებოდა

- 5 წელი ერთ ლურჯ ჯინსებში გავატარე, ფულს წიგნებში ვხარჯავდი (სამწუხაროდ ძვირი სიამოვნება)

- არავის აინტერესებს ვინაა მამაშენი და რა უბანში ცხოვრობ

- ისაა უფრო ჭკვიანი, ვინც ნაკლები გადაიხადა რაღაცაში და არა ბეეევრი

- თანასწორობა დაცულია კანონით

- ჩემი ქალაქი პარკებითაა სავსე

- საკვები იაფია

- უამრავი სოციალური პროექტია უსახლკაროთათვის

და ყველაზე მთავარი: აქ პენსიონრებს ყველაზე ფერადად აცვიათ!

არ დაგვავიწყდეს: ევროპა და ამერიკიდან გამოგზავნილი ფულით (გინდ ემიგრანტების, გინდ სახელწიფოების დახმარება) არსებობს ასიათასობით ადამიანი და ივსება ბიუჯეტი საქართველოში!!!

მაგრამ ევროპა პირველ რიგში შრომა და დისციპლინაა. რთულია აქაც ცხოვრება, ძირითადად ცხოვრების განსაკუთრებით სწრაფი ტემპის გამო.

ევროები არავის ეცემა თავზე. უბრალოდ აქ სწავლა, შრომა და მონდომება მეტად ფასდება.

რა თქმა უნდა, იდეალური არც ევროპაა და საერთოდ არაფერი ადამიანური, მაგრამ უპირატესობა, პლიუსი ევროპას უდავოდ ბევრი აქვს.

მე აქ ხელახლა დავიბადე და გავიცანი ჩემი თავი.

აქედან მეტის გაკეთებას ვახერხებ საქართველოსთვის, ვიდრე თბილისში რომ ვცხოვრობდე, ასე ვფიქრობ.

ასე რომ, ნუ დაიხარჯებით დარიგებებით: “სამშობლოს უნდა გამოადგე”, “ყველა რომ მანდ დარჩეს”, “ყოჩაღ შენ ქართველობას”

წაკითხულიდან აზრის ვერ გამოტანის შემთხვევაში:

რა თქმა უნდა, არ ვგულისხმობ საქართველოდან წასვლას, არამედ პირიქით - ევროპული ღირებულებების შემოტანას საქართველოში!“