(დღიური გამოქვეყნდება ყოველდღე.19 სთ-ზე)     გვიდოს ბლოგი

დილის ლოცვა წავიკითხე. ყოველთვის მეხმარება რთულ სიტუაციაში. ალბათ ყველაზე რთული დღე მელის ჩემს კარიერაში. დღეს ოპოზიცია და ხელისუფლება უნდა დავსვა ერთმანეთის პირისპირ. ერთი საათით ადრე მივედი ევროკავშირის ოფისში. კელი და ჰარცელი კარგ ხასიათზე დამხვდნენ. თურმე ჩემზე ადრე ერთი გირჩელი მისულა, დაცვას არ შეუშვია და ეს ეუბნებოდა, რას ქვია არ მიშვებთ, მე პარლამენტის წევრი ვარო. იმედი მომეცა. კარლმა მითხრა, მაგას კვირაში ცხრა პარასკევი აქვსო. ვერ მივხვდი. აქაური გამოთქმააო, ამიხსნა. ასე ამბობენ ადამიანზე, რომელიც ვერ წყვეტს რა უნდაო. კელიმ სათათბიროდ დაგვიძახა. ჩვენ ჩვენი უნდა ვცადოთ, თუმცა მაქვს ინფორმაცია, რომ არცერთი მხარე უკან დახევას არ აპირებსო. რა უნდა ვქნათ - მეთქი, ვიკითხე. არაფერიო, კარლმა, კიდე ბევრი ქართული გამოთქმა ვიცი ისეთ სიტუაციაზე, როცა ვინმეს კარგს ურჩევ და ის არ გისმენსო. ჰოდა თუ ასე მოხდა, გასწავლიო. ორივე მხარეს უნდა მივაწვეთო, კელიმ. მე ხელისუფლებას, თქვენ კი ოპოზიციასო. გეგმა დავსახეთ. თავიდან ისეთ თემაზე დაგვეწყო საუბარი, რაზეც კომპრომისი შედგებოდა. ასეც მოხდა. როცა ყველა მოვიდა, მე საუბარი ჩვენი რესტორნებში ვიზიტების გახსენებით დავიწყე და აღვნიშნე, რომ ხინკალი ორთავე ადგილას შესანიშნავი იყო. პირველი შეთანხმება შედგა.  მივხვდი რაც უნდა მექნა. ჰარცელს ჩუმად ვუთხარი, ბოკერია და კობახიძე გაიყვანე - მეთქი. კარლმა რაღაც მოიმიზეზა და ორთავეს სთხოვა კაბინეტში გაყოლოდნენ. მე დრო ვიხელთე და კელის ვუთხარი, ჩქარა ვადამდელზე და პოლიტპატიმრებზე შეთანხმებაზე მოვაწერინოთ ხელი, სანამ დაბრუნებულან - თქო. ის იყო, უნდა დაგვეწყო, ვხედავ ყველა ტელეფონში იყურება. გამიკვირდა. მამუკამ, ზუმში ვართ ყველა გიგასთანო. სანამ მოვალ მომასმენინეთ მანდ რა ხდებაო. მეორე მამუკამ, ჩვენ ირაკლისთანო. ეშმაკები არიან ეს მამაძაღლები. სტალინიც ამათნაირი იქნებოდა. ამათ რომ თავიანთი ქვეყნისთვის გამოეყენებინათ ჭკუა, ახლა ჩვენ ვიქნებოდით კავკასიის კავშირთან ასოცირებული წევრები. კელიმ ყველას ტელეფონი ჩამოართვა და თქვა, მოდით ძირითად პრობლემაზე ვისაუბროთო. შეცდომა იყო. საუბარი საშინელ ყაყანში გადაიზარდა. მე სულგანაბული ვუსმენდი, იქნებ რაიმე ხელმოსაჭიდი ფრაზა დავიჭირო - თქო. ასეთი ფრაზები მესმოდა. მელია რატო დაიჭირეთო? გირაო რატო არ გადაიხადაო! რატო არ უშვებთო? გადაიხადოს და გამოვაო. რატომ გადაიხადოსო? სასამართლომ მიუსაჯაო, რომელმა სასამართლომ, თქვენ რომ ჯიბეში გყავთო? თქვენ დროს თავისუფლები იყვნენ, ბებიათქვენისამო. ჰოდა მოდით, სასამართლო გავხადოთ თავისუფალი - ვთქვი გახარებულმა. ბრაზიანი თვალებით შემომხედეს. თითქოს მითხრეს ხელს გვიშლიო. განაგრძეს. მელია სპეციალურად დაიჭირეთო. ეს მელიამ დააჭერინა სახელმწიფოს თავი სპეციალურადო. გამოუშვით ახლავეო. გადაიხადოს და გამოვაო. აქ კი ნერვებმა მიმტყუნა. მე ვიხდი თქვენი დედაც - თქო! არაადამიანური ხმით ვიყვირე. ამას თუ გადახდა უნდოდა, რესტორანში გადაეხადაო, ჩუმად უთხრა მამუკამ ბადრის, მაგრამ გავიგონე. უცებ თავი შევიკავე და ისევ დიპლომატიური ხმით ვიკითხე - საარჩევნო რეფორმაზე ხომ არ გვემუშავა? აქ გრძელცხვირა ბიჭი წამოხტა, ვმუშაობთ ბატონო ჩვენ მაგაზეო. ამ ბიჭს ჩემზე ბრაზიანი თვალებით გადახედეს. გიგა, ირაკლი და კარლი დაბრუნდნენ. გიგამ თქვა ვადამდელი არჩევნების გარეშე, არაფერი გამოვაო. ირაკლიმ, ვადამდელი არ იქნებაო. რატომ არ იქნებაო. ვერ ამტკიცებთ გაყალბებას და იმიტომო უპასუხა და მე გადმომხედა, თითქოს მიმოწმებდა. თვალი ავარიდე. მერე გიგამ თქვა, ერთპარტიული პარლამენტი არადემოკრატიულ ქვეყანას ნიშნავსო და იმანაც მე გადმომხედა. მასაც ავარიდე თვალი. ამ დროს მიშელმა დამირეკა. შენი კოლეგები ჩამოვიდნენ ავღანეთიდანო, თალიბები და ხელისუფლება შეარიგა და შენ რას შვები ამდენ ხანსო. ცოტა დამაკლდა ვაგინებდი. ხუმრობის დროა ახლა? კარლთან მივედი. რომელი ქართული გამოთქმა შეეფერება ამ სიტუაციას - თქო, ვკითხე. რამდენიმე ჩამჩურჩულა. ერთი შევარჩიე და ხმამაღლა ვთქვი: მეგობრებო, ჩვენ თქვენსკენ ვართ, თქვენ კი ეშმაკებისკენ, კარგად ბრძანდებოდეთ! ყველანი გავიდნენ. ოფლში ვცურავდი. კელი მომიახლოვდა. დაისის ცეკვას შენც ხო არ ცდიო. დაისი მოიცდის, ჯერ დავლიოთ - თქო ვთქვი და ვისკი დავასხი.

ფოტო: facebook