ფოტო გადაღებულია მოსკოვში, 1958 წელს. ბავშვები მინუს 10 გრადუსამდე ყინვაში ძილის დროს ეზოში გაჰყავდათ და იქ ტოვებდნენ. ამ მეთოდს საბავშვო ბაღებში ხშირად მიმართავდნენ და თვლიდნენ, რომ გასაკაჟებლად საუკეთესო საშუალება იყო. რეგულაციების თანახმად, ეზოში ძილი მხოლოდ მაშინ იყო დაშვებული, თუ ტემპერატურა მინუს 10 გრადუსს აღემატებოდა, ბავშვები კი შესაბამისად ჩაცმულები უნდა ყოფილიყვნენ, აღმზრდელებს ნამდვილად ბევრი შრომა უწევდათ, რადგან ყველა ბავშვს ჯერ საძილე ტომრებს აცმევდნენ, შემდეგ გარეთ გაჰყავდათ, აძინებდნენ, ხოლო ძილის შემდეგ ისევ შენობაში შეჰყავდათ და შესაბამისად აცმევდნენ. ყოველ დილით ექიმი ყველა ბავშვს სინჯავდა, თუ რომელიმე მათგანი გაციებული აღმოჩნდებოდა სახლში უშვებდნენ. როგორც ზოგიერთი მათგანი იხსენებს, ეს მეთოდი ყველასთვის კომფორტული არ იყო, რადგან მათ ძილის დროს მჭიდროდ კოჭავდნენ და მცირე მოძრაობის საშუალებაც კი არ ჰქონდათ.

აღნიშნულ მეთოდს მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანაში დღესაც მიმართავენ, მაგალითად სკანდინავიურ ქვეყნებში, შვედეთში, ფინეთში, ისლანდიაში, ნიდერლანდებში და სხვა ქვეყნებში ბევრი მშობლისთვის თუ საბავშვო ბაღის აღმზრდელისთვის ეს ჩვეულებრივი ამბავია და ჯანმრთელობის და სიძლიერის წინაპირობად ითვლება.