ჭადრაკი ერთ-ერთი უძველესი სამაგიდო თამაშია. მის შექმნას უამრავი ლეგენდა უკავშირდება. ერთ-ერთი აღმოსავლური თქმულების მიხედვით, ძალიან დიდი ხნის წინათ, ინდოეთის ერთ სახელმწიფოს ახალგაზრდა და გამოუცდელი მეფე მართავდა.

თავდაჯერებულ მეფეს მტკიცედ სწამდა, რომ მის გასულელებასა და მოტყუებას ვერავინ შეძლებდა და ყველაფერს ისე აკეთებდა, როგორც თავად მოესურვებოდა. ყურს არ უგდებდა ბრძენკაცებისა და სწავლულების დარიგებას. მალე დაივიწყა, რომ მეფე ხალხის ერთგული მსახური უნდა ყოფილიყო.

იმ სახელმწიფოში ერთი ფილოსოფოსი ცხოვრობდა. როცა ხალხს მეფის თვითნებობა ყელში ამოუვიდა, ფილოსოფოსმა მეფისთვის თვალის ახელა თამაშით გადაწყვიტა.

მას სურდა მეფისთვის დაემტკიცებინა, რომ ქვეშევრდომების გარეშე ყველა მეფე უძლურია და მარტო ომს ვერ მოიგებდა. მან 64 უჯრიან დაფაზე შექმნა თამაში პაიკებით, ეტლებით, მხედრებით, მეფითა და დედოფლით. ჭადრაკი მალე ხალხის საყვარელ თამაშად იქცა. მის შესახებ ამბავი მეფის ყურამდეც მივიდა და მანაც თამაშის სწავლის სურვილი გამოთქვა.

მეფისთვის თამაშის წესების ასახსნელად სასახლეში ფილოსოფოსი გამოიძახეს. მანაც დეტალურად აუხსნა მეფეს ყველაფერი. მეფემ თამაში მალე შეისწავლა, თუმცა, სულ მალევე დაფაზე მხოლოდ მეფის ფიგურა დარჩა. მბრძანებელი მიხვდა, რომ თამაშში დიდი სიბრძნე იყო ჩაქსოვილი და მხოლოდ მეფე, დანარჩენი ფიგურების გარეშე, მოწინააღმდეგესთან ვერაფერს გააწყობდა და თუ გამარჯვება სურდა, ყოველთვის მის ხალხთან ერთად უნდა ყოფილიყო.

მეფემ ასეთი ბრძნული თამაშის გამოგონებისთვის ფილოსოფოსის დაჯილდოება გადაწყვიტა და უთხრა, რაც გინდა მთხოვეო. ფილოსოფოსმა სთხოვა, მიეცა ერთი მარცვალი ხორბალი დაფის პირველ უჯრაზე, ორი - მეორეზე, ოთხი - მესამეზე და ასე შემდეგ... ე.ი. ყოველ შემდეგ უჯრაზე წინაზე ორჯერ მეტი მარცვალი. მეფე ფილოსოფოსს სურვილის ასრულებას დაჰპირდა, მაგრამ სასახლის მათემატიკოსები შიშის ზარმა მოიცვა. ანგარიშის შედეგად მათ უზარმაზარი ციფრი მიიღეს. ამ დანაპირების ასასრულებლად მთელი სამეფო კარი საგონებელში ჩავარდა, ასე ხომ სამეფო განადგურდებაო.

ფილოსოფოსს მეფისთვის დანაპირების ასრულება არასოდეს უთხოვია. მეფემ კი ისიც ისწავლა, რომ თუ დაპირების შესრულება არ შეგიძლია, არ უნდა დაჰპირდე...

 მთავარი ფოტო: ctfassets.net